-
1 муенчак
сущ.1) оше́йниксары муенчаклы эт — соба́ка с жёлтым оше́йником
бозауның муенчагы чишелгән — у телёнка развяза́лся оше́йник
2) перен. о смерти через повешение пе́тлясатлык җаннарның язмышы һәркайчан йә муенчак, йә пуля белән тәмамлана — судьба́ преда́телей всегда́ заверша́ется и́ли петлёй, и́ли пу́лей
••- муенчак салу